De kinderen hebben een portret gemaakt van materiaal dat ik thuis verzameld en meegenomen had en vervolgens heeft Miranda van henzelf en het kunstwerk dat ze gemaakt hebben een foto gemaakt. De twee foto's worden bewerkt tot een fotoportret
.
De kinderen zijn drie weken met het onderwerp portretten bezig geweest op school, en hebben de eerste twee weken portretten uit de gouden eeuw bestudeerd. Daarbij was het inhoudelijk aspect belangrijk: waarom maakt een kunstenaar een (zelf)portret, wat wil hij ermee zeggen etc.
De invalshoek die ik gekozen heb is de kinderen puur vanuit de vorm een portret laten maken. Je kunt tenslotte ook zeggen dat een portret niet meer of minder is dan een paar ogen, een neus en een mond. Daarnaast is het portret dat ik ze heb laten maken een vluchtig portret, in tegenstelling tot de portretten uit de gouden eeuw die ze gezien hebben. Het wordt gevormd door een compositie te maken van kleine huishoudelijke materialen (zoals knijpers, doppen, speelgoed)op een vel papier. Het materiaal vormt de link met hedendaagse kunst. Want tegenwoordig kan een kunstenaar overal gebruik van maken om een kunstwerk te maken, in tegenstelling tot de kunstenaars in de gouden eeuw. Nadat er een foto van gemaakt is, verdwijnen de materialen waarvan het gemaakt is weer in de bak en is het portret weg. De foto is het kunstwerk.
De fotoportretten worden op de eindexpositie op school getoond.
